Eetrecensie: Os en Peper

Gisteravond met m’n ouders uit eten geweest. Vorig weekend waren ze 46 jaar getrouwd. Best een prestatie, lijkt me. Moeders is nogal lastig met buiten de deur eten, dus maar vroeg afgesproken. We waren dan ook de eersten in het restaurant. Geeft altijd een gek gevoel, de zwarte brigade is nog in de meerderheid, het is stil, je hebt de volle aandacht. Gelukkig duurde dat niet lang en stroomde het restaurant vol. Om gelijk maar met de conclusie te beginnen: Os en Peper is al een tijdje m’n favoriete restaurant in Zwolle. Een kleine nuancering: het gaat hier om ‘restaurant-restaurant’. Om snel een hap te eten (wat ook regelmatig voorkomt) kun je beter een andere eetgelegenheid bezoeken.

Goed. We kregen al direct een amuse voorgeschoteld en een aperitief ingeschonken (lekkere rosé-prosecco en moeders –na 3 x proeven- een zoete, bijna dessert-achtige wijn), waarna het menu toegelicht werd. We besloten al snel voor vier gangen te gaan. Als eerste kwam er een mooie bereiding van kalf en krab: een tartaar van kalf en geplukte krab met een lauwwarme krabmayonaise. Daarbij kwam lekker Os en Peper brood. Heerlijk, met wat olijfolie en zeezout, of met het rondootje boter. We dronken er water bij (plat en bruisend). Het tussengerecht was een rijke truffelrisotto met groene asperge, gepocheerd hen-ei, en warm schuim van Parmezaanse kaas. Mooi ook de toelichting bij de bereiding van het hen-ei: heel langzaam gegaard op precies 64 graden. Ga er eten en vraag om het verhaal; de liefde voor het vak spat er vanaf. Na een tijdje kwam het hoofdgerecht op tafel. Om te beginnen een feest voor de ogen: een prachtig bord met fijne gebraden diamanthaas en een gestoofde sukade. De sukade wordt eerst geplukt, zodat ie  de mooie structuur houdt, en daarna 8 uur heel langzaam gegaard. In één woord verrukkelijk. Doe me daar een emmer van! Er kwam een aardappeltaartje, wat biet en een lekkere dikke jus bij. Ook de wijn was bijpassend: mooi rood, Argentijns, met fruit, en paprika en een licht mint-tintje in de afdronk.

Voor het nagerecht kwam er nog een kleine amuse: een lepel crème brulee met een smaakvolle mocca-capucchino vulling onder het gecaramelliseerde suikerlaagje. Daarna –het was gezegd: “we eindigen zoet” kwam het dessert. Een mooi taartje van chocolade met een dikke laag pure chocolade op top. In een glaasje kwam er nog wat chocolade-mousse bij, met daarin een framboos, aardbei en kers, waarbij het glaasje flink gevuld werd met ijscrunch, die naar citroen/mint smaakte. Zalig! Ook de dessertwijn smaakte super, hoorde ik van de overkant van de tafel. Mooie begeleider van al dit prachtige zoet. Bij de koffie kwamen ook weer wat friandises op tafel: op zoet wordt niet bezuinigd. Een klein stapeltaartje met fruit, een chocoladelollie en een heel fijn dubbelkoekje met zoete vulling ertussen. Erg bijzonder en super lekker. We gingen de deur uit met de standaard-afsluiting van Os en Peper: de pepermunt marshmallow. 3 ½ uur later, maar wel weer erg genoten. Het was absoluut weer top. Verheug me nu al op de volgende keer.

Leave Your Comment Here

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.